Bezgranicznie.

Wyraz teriomorf, jak wiele tego typu wyrazów, pochodzi od zbitki dwóch greckich wyrazów: therion - bestia lub dzikie zwierzę, i morph - forma, kształt. Osobę posiadająca zdolność do przemiany nazywa się teriomorfem lub teriantropem (podobnym wyrazem do tego ostatniego jest wyraz "likantrop"). Można powiedzieć, że teriomorfizm (inne możliwe wersje to: teiomorfia, teriantropia) jest innym sposobem na nazwanie zmiany kształtu, przemiany człowieka w zwierzę - zmiennokształtności.

Teriomorfia może zostać podzielona na dwie kategorie, zależnie od charakteru przemiany:

a) teriomorfia fizyczna

To najprawdopodobniej najczęstsza forma teriantropii, jaką spotkać można w folklorze, jak również ta bardziej zaawansowana (tak jak ma się to z fizycznym wilkołactwem). Jak sama nazwa wskazuje, zawiera się w niej całkowita zmiana kształtu ciała osoby w kształt zwierzęcia, w które dana osoba zdecyduje się przemienić. Razem z przyjęciem kształtu zwierzęcia, taka osoba także zdobywa wszystkie zdolności zwierzęcia, pod którego postacią się znajduje.

b) teriomorfia duchowa

Z teriomorfią duchową rzeczy mają się inaczej. Wygląd zewnętrzny duchowych teriomorfów nie ulega zmianie, ale za to przejmują oni charakterystyczne cechy zachowania zwierząt, którymi wierzą częściowo są. Gdy teriomorfia fizyczna jest bardzo rzadko spotykana i znaleźć ją można głównie w tradycyjnych opowieściach, teriomorfia duchowa zaczyna dyskretnie wychodzić na ulice w naszym codziennym życiu. W czasach współczesnych swój renesans przeżyła około roku 1992 na czymś, co teraz nazwalibyśmy webringiem lub forum, kiedy to jego użytkownicy zaczęli twierdzić, że częściowo czują się zwierzętami. Dzisiaj można powiedzieć, że duchowa teriomorfia jest powszechna pośród społeczności furry, choć stopień teriomorfii różni się w zależności od poszczególnych osób. Niektórzy duchowi teriantropi muszą wprowadzać się w trans (podobny do tego, w które wchodzili szamani, lub indywidualny zależny od upodobań), aby stać się zwierzętami, inni są na tyle zintegrowani ze swoim zwierzęcym pierwiastkiem, że nie jest to dla nich wymogiem.

Najbardziej rozpowszechnionymi rodzajami teriomorfii są: likantropia (wilk), ailurantropia (kot), i cynantropia (pies).

Rozróżnienie pomiędzy teriantropem a wilkołakiem

Różnica pomiędzy teriomorfem a wilkołakiem jest zbyt ważna, żeby mogła zostać pominięta i wypada być jej świadomym.

Pierwszą różnicą w porownaniu z tradycyjnym wyobrażeniem wilkołaka jest fakt, że teriomorfi to ludzie, którzy przemieniają się w zwierzęta z własnej woli i kiedy mają na to ochotę. To samo dotyczy odzyskiwania przez nich ludzkiej postaci, ponieważ mogą powracać do ludzkiego kształtu, kiedy tylko zechcą. Niektóre wilkołaki (bo nie wszystkie) dla kontrastu nie mają większego wpływu na czas, w którym zachodzi przemiana, tak że są zależni od, przykładowo, cyklu lunarnego i są w stanie powrócić do ludzkiego kształtu tylko, gdy dany okres dobiegnie końca.

Kolejną różnicą jest sam wygląd zwierzęcia. Teriomorfi w zwierzęcej postaci zazwyczaj nie wyróżniają się niczym spośród innych przedstawicieli danego gatunku. Choć mogą tu występować wyjątki, na przykład w kolorze sierści, oczu, a nawet kształtu ciała, zależnie od upodobań. Wygląd większości wilkołaków w ich wilczej formie różni się od wyglądu zwykłych wilków. Zwykle dotyczy to: wielkości ciała, koloru sierści i jej gęstości, budowy (różne formy w zależności od stopnia przemiany), długości pyska, liczby palców (kończyny tylne), brak lub kikut ogona, zachowanie ludzkich oczu, i tak dalej. Niektóre wilkołaki oczywiście są w stanie przemieniać się w wilki do tego stopnia, że nie sposób je odróżnić od zwyczajnych wilków, jednak i tym razem zależy to od danej osoby.

W końcu, bardzo ważna różnica dotyczy świadomości. Teriomorfi mogą zmienić swój zewnętrzny wygląd, lecz ich osobowość i świadomość tego, kim są i co robią, pozostaje nietknięta. Wilkołaki natomiast nie zawsze dysponują tym przywilejem i większość z nich traci świadomość w momencie, kiedy przemiana dobiega końca, nie pamiętając niczego z okresu, kiedy byli pod drugą postacią, gdy wreszcie powracają do ludzkiego kształtu.

Jedna ważna rzecz w tym miejscu jest bardzo matematyczna. Krótkie przeszukanie pamięci w celu odnalezienia dawno wpajanej szkolnej regułki nie zaszkodzi. Dlaczego? Ponieważ podstawowa zasada z kwadratem i prostokątem - mówiąca o tym, że każdy kwadrat jest prostokątem, ale nie każdy prostokąt jest kwadratem - okazuje się mieć zastosowanie również jeśli chodzi o teriantropów i wilkołaki. Wilkołak zawsze jest teriomorfem ze względu na sam fakt zdolności do przemiany w zwierzę, lecz nie każdy teriomorf jest wilkołakiem.